Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
saqınma — «Saqınmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəkinmək — f. 1. Hər hansı bir səbəbə görə bir şeyi etməyə əli getməmək. <Pərzad:> Səndən <Bayramdan> çəkinirəm. Əgər sən rüsxət versən, bir gün bu dərdlə özümü sağ qoymanam! M. F. A.. . . Ancaq <Gülpəri> Baharı aşkar qovmaqdan çəkinirdi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehtiyat — is. <ər.> 1. Gələcəkdə lazım olacağı nəzərdə tutulub tədarük edilmiş, saxlanmış şey; tədarük. Ərzaq ehtiyatı. Taxıl ehtiyatı. Mal ehtiyatı. – <Qoca> . . son qonaq ehtiyatı üçün saxladığı böyük şanı kəsib tabaqda buraya gətirmişdi. S.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həzər — is. <ər.> Saqınma, uzaq olma, ehtiyat etmə, qorunma, çəkinmə, özünü gözləmə. Ondan həzər! (ondan özünü qoru! uzaq ol!). Əlhəzər, ondan həzər, oxutmuram, əl çəkin! Eyləməyin dəngəsər, oxutmuram, əl çəkin! M. Ə. S.. Həzər etmək (qılmaq) –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ictinab — is. <ər.> klas. Çəkinmə, saqınma, uzaqlaşma, uzaq durma. Fürsəti fövt etmək olmaz, gözləyir əğyarlar; Onların bədgularından ictinabın vaxtıdır. Aşıq Qurban. A kişi, mənim bu Gəncə şəhərində bir rəfiqim var, . . adını qoyub müəllim, heç bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oğru — 1. is. Oğurluq edən adam, oğurluqla məşğul olan adam. Casusmusan ki, yoxsa oğru? Ya əyrimisən ki, yoxsa doğru? X.. Mollanın börkünü çalıb oğru; Yüyürüb qaçdı bir bağa doğru. M. Ə. S.. 2. Bax oğrun. Bu bir gözəllikdir qızlara. Yalnız; Oğru… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaçınmaq — f. Saqınmaq, çəkinmək, qaçmaq (4 cü mənada); uzaqlaşmaq, bir şeydən, ya bir işdən özünü kənara çəkmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaçmaq — f. 1. İti, cəld addımlarla getmək, çox iti getmək; yüyürmək. Hara belə qaçırsan? – Pərinisə hövlnak qaçdı ərinin yanına və bilmədi nə eləsin. C. M.. O, tələsik yerindən durub qapıya qaçdı. M. İ.. 2. İş yerindən, həbsdən və s. dən özbaşına getmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
